Bijna zijn eerste verjaardag...

Het is woensdag 20 november en ik ga, zoals elke dag, op bezoek bij Arthur in Pulderbos. Wanneer ik aankom, zie ik de MUG bij de ingang staan. Ze zijn er voor een andere leefgroep op de eerste verdieping. Ik ben meteen onder de indruk, want de MUG had hier ook al een paar keer voor Arthur gestaan en dat kwam allemaal even terug. Maar dat was in maart, en nu is het november – dat lag al een tijdje achter me. "Ik ben blij dat we die fase voorbij zijn," denk ik nog.

Arthur kan sinds deze week zelfstandig zitten en ziet er heel goed uit. Rond 15 uur vertrek ik naar huis om Viktor van de crèche te halen. In de auto krijg ik een telefoontje van Pulderbos: tijdens ergotherapie is Arthur weggedraaid en is zijn hartslag gezakt, maar het gaat nu weer goed.

Als ik thuis ben met Viktor, belt Pulderbos opnieuw. Het gaat slechter en ze hebben de MUG weer gebeld. Het is woensdagavond, avondspits en er wordt sneeuw voorspeld. Ik bel Toon, mijn ouders komen naar Hamme om op Viktor te passen, en wij rijden via de pechstrook van de E17 naar de spoedafdeling van het UZA. Arthur is al vaker met de ambulance weggevoerd, maar dit was de eerste keer dat hij helemaal alleen ging. Verschrikkelijk.

Toen we aankwamen, zeiden ze dat hij stabiel was. We gingen naar zijn box, ik gaf hem een flesje. Plots draaide hij helemaal weg en zakte zijn hartslag naar 39. De dokters kwamen erbij en toen werd alles voor mij zwart. Ze brachten hem naar de reanimatieruimte en ik liep naar de wachtruimte, waar ik instortte. Toon was bij Arthur.

In de reanimatieruimte zakte zijn hartslag zelfs tot 0. 'Gaat hij sterven dokter?' vroeg ik. 'Daar kan ik geen antwoord op geven'....

Na een tijdje stabiliseerde hij en werd hij overgebracht naar de PICU. We mochten die nacht allebei in de ouderkamer blijven, iets wat ze alleen toestaan als het kind zeer kritiek is – dat zegt alles over zijn toestand toen.

Na uitgebreid onderzoek vonden ze geen oorzaak. Arthur moest twee weken herstellen, maar na een week mocht hij terug naar Pulderbos.

Op 6 december werd hij één jaar en mocht hij voor het eerst mee naar huis. Wat een jaar, wat een mijlpaal. Toch was hij nog niet helemaal de oude, en dus brachten we hem 's avonds weer terug naar Pulderbos. Weer een teleurstelling.