Complicatie
Nadat de operatie goed verlopen was, hebben we voor het eerst in meer dan een jaar een tijd een 'vakantie' geboekt naar de Beekse Bergen. Daar keek ik zo naar uit, om over Viktor nog maar te zwijgen. Eindelijk eens even gewoon samen herinneringen maken, een vakantiegevoel hebben, even weg van tussen die vier muren, geen medische stress. Arthur slaapt wel nog steeds met zuurstof dus dat moest wel nog allemaal geregeld worden. Een maatschappij zorgde ervoor dat de zuurstoftank in ons huisje stond toen we toekwamen.
We waren er een 2-tal uurtjes en Arthur begon het uit te schreeuwen van de pijn met een grote paniek in zijn ogen. Hij was ontroostbaar en je zag dat hij echt immense pijn had (terwijl hij echt een heel hoge pijngrens heeft). Toon reed ermee naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Hij heeft bijna drie uur lang een hartslag gehad die hoger was dan 200. In het ziekenhuis in Nederland was er geen pediatrie of picu dus hebben ze gebeld met het UZA en zijn ze hem met de ambulance komen halen. Ik bleef ondertussen met Viktor in het huisje in de Beekse Bergen.
De ochtend nadien deden ze onderzoeken in het UZA. Arthur bleek vocht te hebben op zijn hart als complicatie van de operatie (pacemaker). Dit was een verklaring voor de helse pijnen en zijn hoge koorts. Er werd nurofen voorgeschreven en Toon en Arthur mochten ons terug vervoegen in de Beekse Bergen. Ik was hier heel blij om omdat we dan toch nog drie dagen samen konden genieten, maar achteraf bekeken heeft dit Arthur echt geen deugd gedaan. Hij had nog drie dagen heel hoge koorts en de nachten waren ook nog verschrikkelijk. Viktor had wel echt de tijd van zijn leven en dat maakte heel veel goed.
Twee weken later moesten we op controle gaan om te zien of het vocht weg was op zijn hartje. Slecht nieuws: het was bijna verdubbeld en ze overwogen om hem terug te laten opnemen. Er werd nieuwe medicatie voorgeschreven en een week later moesten we terugkomen.
We waren ook net gestart met een nieuwe pap: Neocate Junior. De nieuwe smaak waar hij aan moest wennen en de combinatie met de bijwerkingen van de medicatie zoals diarree en misselijkheid zorgden er voor dat hij veel minder dronk. Iets om in de gaten te houden...
Volgende week nog eens op controle, en dan hopelijk eens goed nieuws!
