De operatie

5 september was het zover: de operatie voor de pacemaker stond ingepland.
Een dag eerder moest ik al met Arthur in het ziekenhuis zijn voor extra onderzoeken. Ik was compleet op — uitgeput van de stress van de voorbije weken en doodsbang voor de verdoving. Voor Arthur is niets ooit 'routine'. Hij werd 's ochtends als eerste ingepland, zodat er voldoende tijd en ruimte was. Tijdens de hele procedure waren ook continu twee anesthesisten aanwezig.

We hadden het afgelopen jaar al het idee om truien te verkopen als een soort alternatieve 'crowdfunding'. De vorige crowdfunding had een mooi bedrag opgebracht, maar ik wil niet voortdurend geld vragen aan mensen. Toch hadden we er mentaal nog nooit de ruimte voor gehad — tot nu.

Tijdens het lange wachten op de operatie werd het idee plots een goede afleiding. Ik besloot het 'projectje' eindelijk op te starten.